7 Haziran 2018 Perşembe

Nohut Entegre Mücadele Teknik ve Talimatları

Nohut Entegre Mücadele Teknik ve Talimatları


ANA ZARARLI, HASTALIK VE YABANCI OTLAR 


Profert Nohut Yaprak Sineği
















Nohut yaprak sineği [Liriomyzacicerina(Rond.) (Diptera:Agromyzidae)] Tanımı, Yaşayışı ve Zarar Şekli 

Erginlerin hakim rengi siyahtır. Abdomen sarı çizgili, vücudun diğer kısımları gri- siyah renktedir. Erginler tarlada dikkatli bakıldığında, nohut yaprakçık ve dalcıkları üzerinde kolayca görülürler. Dişiler, ortalama 1,4-1,6 mm, erkekler 1,1-1,3 mm boyundadır. Yumurtaları mat beyaz renkte, ortalama 0,1 mm boyunda olup yumurtalar yaprak dokusu içine bırakıldıkları ve küçük olduklarından gözle görülmezler. Larvalar, kirli sarı, parlak görünümlü ve silindiriktir. Larvalar, nohut yaprakçıklarının iki epidermisi arasında açtığı galeride bulunur. Olgun larva ortalama 2,4-2,8 mm boyda olup, çıplak gözle kolayca görülür. Pupalar fıçı şeklinde, koyu sarı veya kızıl kahverengi 2 mm uzunluğundadır.

Zararlı, kışı toprağın 3-6 cm derinliğinde pupa döneminde geçirir. İlkbaharda erginler çıkar ve taze nohut yaprakçıklarında beslenir. Cinsel olgunluğa erişince çiftleşir. Dişiler ovipozitörleriyle yaprakçıkların üst epidermisini delerek iki epidermis arasına yumurtalarını bırakırlar. Her yaprakçığa genellikle 1 adet olmak üzere bir dişi 30-35 civarında yumurta bırakır. Yumurtaların bırakıldığı yer hafif bir şişkinlik ve açık renkli bir leke halinde görülür. Erginler bu yumurta bırakılan yerden çıkan özsu ile beslenir. Yumurtalar 2-4 günde açılır. Çıkan larva, yaprakçıklar içinde galeri açarak beslenir. Olgun larva yaprakçığın yan kenarından kendini toprağa atarak 2-5 cm toprak derinliğinde pupa olur. 14-15 günlük pupa döneminden sonra yeni erginler çıkar. Zararlı, bir dölünü sıcaklık ve neme bağlı olarak 1-1.5 ayda tamamlar. Yılda 2-3 döl verir.
nohut yaprak sineği lavra

Yeni çıkan ergin dişiler, ovipozitörlerini yaprak epidermisine sokarak çıkan özsu ile beslenirler. Emgi yerleri yaprakçıklar üzerinde sarımtrak renkte lekeler halindedir (Şekil 4). Bir yaprakta 40 emgi deliği bulunabilir. Açılan bu yaralara saprofit mantarlar yerleşebilir. Asıl zarar larvalar tarafından yapılır. Yumurtadan çıkan larva parankima dokusu içinde beslenir. Beslenme sonucu yaprakta önce açık renkli ip şeklinde galeri oluşur (Şekil 5), sonra kabarcık şeklini alır ve tüm yaprak ayasını kaplar. Bu dönemde larvanın koyu renkli dışkıları galeri içinde göze çarpar. Yoğun populasyonlarda zarar görmüş yaprakçıklar sararır ve dökülür (Şekil 6a,b). Dökülmeler bitkinin özellikle alt yapraklarında olur. Şiddetli zarar sonucu yaprakları dökülen bitkiler az ürün verir.

Doğal Düşmanları


Nohut yaprak sineğinin Türkiye’de saptanan doğal düşmanları Çizelge 2’de verilmiştir. Ege Bölgesinde larva-pupa parazitoiti olarak saptanan Opius monilicornis Fisher. (Hymenoptera:Braconidae)’in Nohut yaprak sineği larvalarını % 3-15 oranlarında parazitlediği belirlenmiştir. Önemli bir diğer parazitoit Diglyphus isaea (Walker) (Hymenoptera: Eulophidae) dır. Bu parazitoitin erginleri galeri içindeki larvayı paralize ettikten sonra yakınına ya da üzerine yumurta bırakmakta, yumurtadan çıkan parazitoit larvaları konukçuda beslendikten sonra pupa olmaktadır. Pupalardan çıkan ergin parazitoitler yaşam döngüsünü tamamlamaktadırlar.

Çizelge 2. Nohut yaprak sineğinin Ülkemizde saptanan doğal düşmanları
Doğal düşmanlar                                               Takım ve familya
Parazitoitler
Opius monilicornis Fisher                                 Hymenoptera: Braconidae
Diglyphus isaea (Walker)                                  Hymenoptera: Eulophidae
Chrysocharis longitarsus (Han.)                        Hymenoptera: Eulophidae
Diaulinopsis arenaria (Erdös)                            Hymenoptera: Eulophidae
Tetrastichus sp.                                                  Hymenoptera: Eulophidae
Neochrysocharis formosa (Westw.)                   Hymenoptera: Eulophidae
Diaulinopsis arenaria Erdos                              Hymenoptera: Chalcidoidea
Leptacis sp.                                                       Hymenoptera: Platygastridae

Mücadelesi 

Kültürel Önlemler

Bir önceki yıl nohut yaprak sineği zararı görülen tarlalarda kışı geçirecek pupaları yok etmek amacıyla hasat sonunda derin sürüm uygulanmalıdır.

Biyolojik Mücadele

Doğal düşmanları korunması ve desteklenmesi amacıyla tarla kenarında doğal düşmanlar için çok yıllık barınak bitkiler (yabani gül ve böğürtlen) ve besin kaynağı (av, polen, nektar) olan nane, yabani havuç ve rezene gibi çiçekli bitkiler korunmalıdır. Nohut yaprak sineğine karşı yapılacak mücadelede parazitoitlere yan etkisi en az olan ilaç kullanılmalıdır.

Kimyasal Mücadele

Nohutların çıkışından 15-20 gün sonra, tarlada yapılan kontrollerde, bitkilerde
%50 bulaşma saptandığında ilaçlama yapılmalıdır. Bir bitkide 2-3 galerili yaprak bulunması halinde o bitki bulaşık kabul edilir.

İlkbaharı yağışlı geçen yıllar ile nohutun iyi gelişme gösterdiği verimli ve kuvvetli topraklarda Nohut yaprak sineği popülasyonu yüksek olsa bile verimi azaltacak bir etkide bulunmadığından ilaçlama gerekmemektedir. Bu nedenle, bitkilerin normal gelişemediği, taban suyu az, toprağı kıraç ve ilkbaharı kurak geçen yıl ve yerlerde kimyasal mücadele gerekli olmaktadır. Bir uygulama yeterlidir.

Nohut yaprak sineğinin kimyasal mücadelesinde tavsiye edilen ilaçlar ve dozları Profert Gübre ürünleri olan Soux, Prolex, Kalliplus, Turn 46, Turn 21 ilaçlarından kullanılabilir. 

Nohut antraknozu hastalığı [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] 

Tanımı, yaşayışı ve hastalık belirtileri

Etmen, konukçu bitkinin gövde, dal ve tohum kapsülleri üzerinde eşeysiz üreme ile piknit ve piknidiospor oluşturur. Hastalığın vejetasyon süresince çevreye yayılması ve sekonder enfeksiyonlar, piknidlerden çıkan piknidiosporlarla olmaktadır. Hastalıklı bitki artıklarında eşeyli üreme ile perites içerisinde askus ve askosporlar oluşmaktadır. Peritesler fungusun tarla koşullarında kışlama organlarıdır. Bu fungus yaşamını nohut bitkisi üzerinde sürdürmektedir. Etmenin üretim alanlarına yıldan yıla geçişi bulaşık nohut daneleri ve bitki kalıntıları ile olmaktadır. İlkbahar ayları ile yaz mevsimi başlangıcında bol yağış alan yıllarda veya sulama yapılan alanlar ile nispi nemi yüksek olan kapalı vadilerde, hastalık önemli oranda verim kayıplarına neden olabilir.

Etmen, nohut bitkilerinin sap, yaprak ve tohum kapsüllerinde belirtiler oluşturarak, kurumalara neden olur.

Sap ve dalları çepeçevre saran, düzensiz irilikte açık kahverengiden koyu kahverengiye, siyaha kadar değişen renkte lekeler meydana getirir. Sap ve dallar, bu lekeli yerlerden kırılarak kurur. Yapraklarda ise dairesel olan lekelerin çevresi sarı renk almaktadır (Şekil 11a,b). Fungus, tohum kapsülleri üzerinde iç içe geçmiş dairesel lekeler meydana getirir. Bu lekelerin yüzeyinde fungusun toplu iğne başı iriliğinde siyah renkte piknitleri görülür. Ayrıca lekeli kapsüllerin içindeki danelerde renk değişiklikleri meydana gelebilir.

Hastalık, tarlada ocaklar halinde başlar ve tarlada bölgesel kurumalar ile boşluklar meydana gelir.
Profert Nohut antraknozu hastalığı

Mücadelesi 

Kültürel Önlemler

• Tohumluk, hastalığın görülmediği tarlalardan alınmalıdır.
• En az 2-3 yılda bir ekim nöbeti yapılmalıdır.
• Hasattan sonra, tohumluk partisi 7-8 gün güneş altında yayılarak kurutulduktan sonra depoya alınmalıdır.
• Zamanında önlem alınmamış tarlalarda, hastalığın ilk görüldüğü ocaklarda bulunan hastalıklı nohut bitkileri sökülerek tarladan uzaklaştırılmalıdır.
• Ekim anında tohumların normal derinliğe düşmeleri sağlanmalıdır.
• Hastalığa dayanıklı çeşitler tercih edilmelidir.

Kimyasal Mücadele 

Tohum ilaçlaması:

Tohum ekiminin yapılacağı gün uygulanmalıdır. Ekimden önce, nohut tohumları su içerisinde ıslatıldıktan sonra bir sergi üzerine yayılarak havalandırılmalı, tohum ilaçlarından biri ile iyice karıştırılıp sonra ekim yapılmalıdır.

Yeşil aksam ilaçlaması:

Hastalığın sürekli görüldüğü alanlarda, günlük ortalama sıcaklığın 10°C ve orantılı nemin en az %80 olması durumunda mücadeleye başlamak gerekir. Diğer bir yöntem ise, tarlada nohut yaprak ve dallarında 2-3 mm çapında yuvarlak veya uzunumsu kahverengi lekeler görülür görülmez ilaçlamaya başlanmasıdır. Hastalığın şiddetine ve iklim koşullara göre 7-10 gün ara ile ilaçlamaya devam edilmelidir.

Yabani hardal [Sinapis arvensis L. (Brassicaceae)]

Tanımı ve Yaşayışı

Yabani hardal, Brassicaceae familyasından tek yıllık, geniş yapraklı, 30-80 cm boyunda bir bitkidir. Gövdesi yuvarlak olup, alt kısımları tüylüdür. Bitkinin genç döneminde, gövdesinin içi dolu, olgunlaştıkça içi boşalmaktadır. Yaprakları almaşık dizilişi, oval biçimde, lobsuz ve kaba dişlidir. Çiçekler küresel salkım şeklinde olup çiçek taç yaprakları kükürt sarısı rengindedir (Şekil 14). Meyve uç kısmı koni şeklinde bir kapsül olup 5-12 adet tohum bulundurur. Tohumlar 1-2.5 mm çapında, sarımsı kahve veya siyah renklidir. Yabani hardal, tohumlarıyla çoğalan bir bitkidir. Oldukça fazla sayıda tohum vermesi nedeniyle, bir çok kültür bitkisinde sorun oluşturmaktadır. Tohumları toprakta canlılığını 5-13 yıl sürdürebilmektedir. Tohumlar toprak neminin yeterli olduğu koşullarda 10-25°C de çimlenebilmektedir. Toprak derinliği arttıkça, çimlenme ve buna bağlı olarak da çıkış oranı azalmaktadır.

Mücadelesi 

Kültürel Önlemler

Bulaşık tarlalarda kullanılan toprak işleme aletleri, diğer tarlalarda kullanılmadan önce temizlenerek yabancı ot tohumlarından arındırılmalıdır. Nohut tarlasında görülen yabani hardal bitkileri tohum bağlamadan tarladan uzaklaştırılmalıdır. Ayrıca nadas yılında, iyi bir toprak hazırlığının yapılması hem toprakta yeteri kadar neminbirikmesini sağlayacak, hem de yabancı ot yoğunluğunun önemli ölçüde azalmasına yardımcı olacaktır.

Kimyasal Mücadele

Yabani hardalın kimyasal mücadelesinde çıkış öncesi veya çıkış sonrası Profert Gübre ürünleri olan Soux, Prolex, Kalliplus, Turn 46, Turn 21 ilaçlarından biri kullanılabilir. Çıkış öncesi kullanılacak herbisitler, nohut ekiminden sonra, henüz nohut bitkisi ve yabancı otlar çıkmadan önce toprağa uygulanır. Çıkış öncesi ilaçlamada tarla tavında olmalı, kesekler parçalanmalı, ekimden sonra sürgü çekip tarla düzlenmelidir. 

Tarla sarmaşığı [Convolvulus arvensis L. (Convolvulaceae)] 

Tanımı ve Yaşayışı

Çok yıllık, tohum ve rizomlar ile çoğalan bir yabancı ottur. Tarlalarda ilkbahar toprak işlemesinden sonra sürgünler toprak yüzünde görülmeye başlar. Bir sezonda 25 den fazla sürgün meydana getirerek toprağın üzerini kaplar (Şekil 15). Tarla sarmaşığının kök sistemi oldukça derindir. Kökler 3 metreye kadar ulaşabilir. Yan köklerin uzunluğu ise 2 metreyi bulur, bir metrenin üzerinde uzunluğa sahip rizomlar üzerinde yeni bitkiler oluşur. Gövdeler tüysüz, yatık, sarılıcı veya tırmanıcıdır. Gövde, 30–100 cm boyunda uzayabildiği gibi, bazen 3 metreye kadar ulaşabilir. Yapraklar basit, stipülsüz, uzun saplı mızrak ucu şeklinde, 2-5 cm uzunluğunda, tüysüz veya çok az tüylü olup kenarları dişsizdir. Çiçekler 1.5–2.5 cm büyüklükte pembemsi veya morumsu beyaz huni şeklinde uzun saplıdır. Yaprak sapı 5 cm kadardır. Taç yapraklar birleşik, huni şeklinde, beyaz veya pembe renklidir. Meyve, kapsül şeklinde, sivri uçlu iki gözlüdür. Her bir gözde iki adet küçük küre şeklinde koyu kahverenkli tohum bulunur. Çiçeklenme ilkbahar sonbahar arasındadır. Tohum bağlama, tozlanmadan 10–15 gün sonra olur. Bitki çok yıllık olduğundan, toprakta 20 yıl veya daha fazla canlılığını korur. Çimlenme sıcaklığı 0–40°C arasında geniş bir aralığa sahiptir.

Mücadelesi 

Kültürel Önlemler

Tarla sarmaşığı, hem tohum hem de toprak altı organ (rizom) ile çoğalabildiği için toprak işleme aletlerinin bulaşık tarlada kullanıldıktan sonra temizlenmesi gerekir. Buğdayla münavebe edilebilir.

Kimyasal Mücadele

Nohut ekim alanlarında tarla sarmaşığına karşı Profert Gübre ürünleri olan Soux, Prolex, Kalliplus, Turn 46, Turn 21 ilaçlarından biri kullanılabilir.
Profert Bitki Bakım Ürünleri



Kaynak TAGEM

0 yorum:

Yorum Gönder